Museum

Sinds 1987 bevindt het Fotografie Museum, het hedendaagse kunstcentrum van de Federatie Wallonië-Brussel, zich in een gerenoveerd oud karmelietenklooster in neogotische stijl.

Dankzij de aanbouw van een nieuwe modern vleugel in 2008 is het vandaag het grootste en één van de belangrijkste musea voor fotografie in Europa. De artistieke en technische diversiteit van de fotografie wordt op een oppervlakte van meer dan 2200 m2 tentoogesteld.

Visite virtuelle du Musée

Visit

Download
de museumkaart

Download

Foto’s

Permanente tentoonstelling

Tentoonstellingsruimte

0 m²

Negatieven

Bezoekers

0 per jaar

Totale ruimte

0 m²

Parc

0 ares

1978
Dank zij het engagement van Jeanne en Georges Vercheval wordt in 1978 de vzw Photographie Ouverte opgericht. De eerste concrete manifestatie vindt plaats in 1979. Vanaf dan ligt het toekomstige museum aan de basis van projecten, begint het foto’s en fotografiemateriaal te verzamelen voor de collectie en wordt het bij het publiek bekend door tentoonstellingen op diverse plaatsen in Charleroi.
1980
Het succes van de eerste “Triennale internationale de la Photographie” in 1980 doet de autoriteiten ertoe besluiten de vzw te ondersteunen en haar een ruimte ter beschikking te stellen : “La Galerie du Musée de la Photographie” in de rue Huart Chapel in Charleroi. Daar zullen talrijke tentoonstellingen georganiseerd worden.
1987
In 1987 wordt het Musée de la Photographie, centrum voor hedendaagse kunst van de Federatie Wallonïe-Brussel plechtig ingehuldigd in de gebouwen van het voormalige Karmelietessenklooster van Mont-sur-Marchienne, gebouwd op het einde van de 19^de eeuw. Hierdoor krijgen de activiteiten van het museum meer ademruimte.
1995
In 1995 vinden belangrijke renovatiewerken plaats die vertrekken van een museale reflectie. Deze vormen het gebouw om tot een modern, functioneel en gastvrij museum. Vanaf dan is de structuur naar buiten gericht.
2000
De collectie groeit snel aan. De behoefte aan bijkomende ruimtes voor het bezoekersonthaal, het tentoonstellen van de permanente collectie en de zalen voor conservatie dwingen het museum, onder impuls van Xavier Canonne, directeur sinds maart 2000, ertoe andermaal uit te breiden.
2008
Verborgen in de holte van een stedelijk eilandje nestelt de nieuwe vleugel van het museum, ontworpen door Escaut Architecture, zich in de boomgaard van het voormalige klooster. (Project mede gefinancierd door de Federatie Wallonië-Brussel en de Europese Unie – FEDER fonds). Door kunst en architectuur met elkaar in verband te brengen integreert het project het werk van plastische kunstenares Jeanine Cohen. De slanke aluminium profielen die de gevel bedekken zorgen voor een samenhang met de lucht en het licht. Nauwelijks waarneembare kleuren, verschoven naar de achtergrond, verstrooien hun reflecties naargelang van de uren van de dag, volgen het verloop van de zon en variëren in de loop van de seizoenen. Als volwaardig fotografisch werk bevraagt dit werk evenzoveel de zin van fotografie als het onderwerp van onze zintuigen. In 2008 huldigt het Musée de la Photographie zijn nieuwe vleugel, die aansluit bij het voormalige klooster, in en wordt zo het grootste en van de belangrijkste fotografiemusea in Europa.

De didactische ruimtes

Het ontdekkingsparcours

Het ontdekkingsparcours is een didactische ruimte die zich richt tot iedereen die nieuwsgierig is om bij te leren en zich te laten verrassen. Dit speelse parcours geeft een initiatie in de essentiële noties van de fotografie. Het gaat in op haar principes, haar taal en haar gebruiken. Men ontdekt de voorlopers van de fotografie en vervolgens de fotostudio uit de 19e eeuw. Men gaat binnen in de donkere kamer alvorens de eigenschappen van het licht te observeren. Men buigt zich over de mechanismen en de kenmerken van het kijken (perspectief, uniek standpunt) tot en met het leren kennen van haar limieten (fenomenen van persistentie van het netvlies, optische illusies). Geleidelijk aan komt men toe aan de fotografische taal waarbij er sprake is van standpunt en kadrering... keuzes die toelaten een deel van de werkelijkheid op de voorgrond te plaatsen of te negeren. Het parcours vervolgt met de verspreiding van de fotografie : persfoto's, publiciteitsfotografie, reële of gemanipuleerde beelden met esthetische, politieke of commerciële doeleinden.

De analoge donkere kamer

Wat is er fascinerender dan, met ondersteuning van een demonstratie, het functioneren – en de magie – van het ontwikkelen te ontdekken ? Dat formidabele werktuig dat de stagiairs toelaat hun observaties in de praktijk te brengen, hetzij via het maken van fotogrammen, het principe van de pinhole of voor de groteren door te experimenteren met de door de surrealisten gebruikte procédés in de donkere kamer en de chimigrammen. Spelen met compositie, transparantie, grijsnuances, beeldmanipulatie... De vrije teugel aan de creativiteit !

Het digitale labo

Als ideale aanvulling bij de donkere kamer laat deze toe de technologische evolutie van de fotografie te volgen. Dank zij het digitale hulpmiddel benaderen kinderen van 6 tot 12 jaar op een concrete manier de “klassieke” noties van de fotografie zoals de kadrering en de opname. Maar zij worden ook gesensibiliseerd voor de praktijken die met deze techniek verbonden zijn (retoucheren van beelden via Photoshop, doorsturen van gegevens) in het breedst mogelijke kader van een opleiding in de media.

De zaal van de publieksdienst

Deze zaal om uit te snijden, te lijmen, te schilderen,te monteren, te fantaseren, te creëren, te fotograferen, wordt ook gebruikt voor ons atelier cyanotypie, onze stages, ateliers, workshops of verjaardagsfeestje. De publieksdienst beschikt ook over een zaal in de nieuwe vleugel van het museum die rechtstreeks verbonden is met het park.