Exposition

Diana Matar. My America

Eind 2015 begint de fotografe Diana Matar de plaatseen op te zoeken waar de politie burgers gedood heeft. In haar studio maakt zij gedetailleerde kaarten en verzamelt informatie over elk dodelijk geval van politiegeweld dat de voorbije twee jaren gebeurd is. Diana Matar wijdt dan twee jaar aan rondreizen en aan het fotograferen van de meeste van de 2.200 sites waar die moorden hebben plaats gevonden. “Ik werk binnen een bepaalde geschiedenis van de fotografie waarbij men terugkomt op de plaatsen waar de dingen gebeurd zijn – een genre dat zich meestal concentreert op oorlogsfeiten of ongerechtigheden – maar ik gebruik het om het constante fenomeen van het politiegeweld dat Amerika infecteert vast te leggen.”

Door te werken binnen dit genre van landschaps- en documentaire fotografie, is My America een stille maar ijzige kritiek op het huidige Amerika. Door meer dan 300 plaatsen te fotograferen waar politieofficieren Amerikaanse burgers gedood hebben, heeft Diana Matar een fotografietaal gecreëerd die zowel dienstig is voor als kritisch over de brutaliteiten van de politie. Haar foto’s vestigen constant de aandacht op de neergang van de sociale structuur van het land.

Alhoewel haar foto’s een eerder klassieke stijl hebben, gebruikt zij nochtans enkel een iPhone. Zij verduidelijkt het zo : “Zonder smartphones zouden wij niets weten over de moorden van de politie. De mensen zijn die beginnen te gebruiken om het onrecht te documenteren en het te delen via het web. Ik dacht dat het belangrijk was om dezelfde methode te gebruiken bij het realiseren van deze stilstaande beelden.”

Het is niet de eerste keer dat Matar een belangrijke reeks gerealiseerd heeft met betrekking tot plaatsen van geweld. In haar vorige werk, Evidence 2014, heeft Diana Matar zich, gedurende enkele jaren, geconcentreerd op de landschappen en de gebouwen waar buitengerechtelijke 

opsluitingen gebeurden, ontvoeringen en moorden, uitgevoerd door het regime van Kadhafi in Libië. Deze reeks werd tentoongesteld in Tate Modern, het Museum of Contemporary Photography van Chicago, in het Institut du Monde Arabe en nog zes andere internationale instellingen. Als antwoord op de verdwijning van haar schoonvader in vergelijkbare omstandigheden, heeft Matar de ruimtes gedocumenteerd waar die inbreuken tegen een hele natie gepleegd werden.

Het werk van Diana Matar in Amerika is diep doordrenkt van die zoektocht die de structurele problemen belicht die van invloed zijn op het enorm aantal moorden door de politie. Zij legt de nadruk op de geschiedenis van de raciale ongerechtigheden, de afwezigheid van opleiding en voorbereiding, en een van de laagste politieniveaus per inwoner ter wereld. Maar Diana Matar wil meer aanleveren dan statistieken : “Voor mij vertegenwoordigt elk beeld van My America niet enkel een gewelddaad, maar ook het verlies van een individu – een individu met een familie. Het is daarom dat ik geen angst heb een zekere schoonheid in die voorstellingen te gebruiken, een concept dat neigt naar de controverse bij de weergave van geweld.”

Voor het Musée da la Photographie in Charleroi heeft Diana Matar een selectie gemaakt van 99 beelden uit een geheel van 300. De schaal van het project getuigt van die van het probleem, maar vereist ook dat men elke gedode persoon herdenkt. De titel van elke foto herneemt enkel de naam, de geboorte- en sterfdatum, en de stad waar de persoon gedood werd. De plaatsen die Matar fotografeert komen overeen met de adressen die zij bekomen heeft door de politierapporten. Zij preciseert niettemin dat haar beelden geen plaatsen delict zijn. Het mortaliteitsniveau als gevolg van politiegeweld in Amerika is uniek binnen de ontwikkelde landen. Matar vraagt zich af welke de redenen zijn die Amerika tot dat punt gebracht hebben, elke foto vertegenwoordigt een dode op een bepaald ogenblik.